تأثیر ضایعات چای بر خصوصیات جوانه‌زنی و فعالیت‌های آنزیمی بذور هیدروپرایم شده لوبیا (Phaseolus vulgaris L.) تحت تیمار شوری

این تحقیق به‌منظور ارزیابی اثر عصاره ضایعات چای و شوری حاصل از آب دریای خزر بر ویژگی‌های جوانه‌زنی و فعالیت آنزیمی لوبیا، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار انجام شد. سطوح فاکتور اول شامل عصاره ضایعات چای، در پنج سطح، صفر، 5، 10، 15 و 20 درصد از محلول اولیه عصاره ضایعات چای و سطوح فاکتور دوم شامل تیمار شوری، در پنج سطح، 0، 25، 50، 75 و 100 درصد از آب دریای خزر با EC (به‌ترتیب 45/0، 56/4، 12/9، 78/13 و 16/18 دسی‌زیمنس بر متر) بود. نتایج آزمایش نشان داد اثر تیمارها بر کلیه متغییرهای مورد بررسی معنی‌دار بود. به‌علاوه، برهمکنش تنش شوری و عصاره ضایعات چای از نظر میانگین و درصد جوانه‌زنی در سطح پنج درصد و از نظر طول ریشه‌چه، ضریب آلومتریک، درصد آب بافت گیاهچه و بنیه بذر اختلاف معنی‌داری در سطح یک درصد وجود دارد. افزایش سطوح تنش شوری و غلظت عصاره ضایعات چای موجب کاهش میانگین و درصد جوانه‌زنی، بنیه بذر و فعالیت آنزیم‌های جوانه‌زنی شده (تیمار 100 درصد آب دریای خزر و 20 درصد عصاره ضایعات چای) و افزایش میزان مالون دی آلدهید را در پی داشته است. شاهد (آب مقطر و بدون عصاره ضایعات چای) با تأثیر از هیدروپرایمینگ انجام شده دارای بالاترین میزان خصوصیات جوانه‌زنی و فعالیت‌های آنزیمی بوده و دارای کمترین میزان مالون دی آلدهید بوده است. به‌طور کلی، تنش شوری حاصل از آب دریای خزر و اثر آللوپاتیک حاصل از عصاره ضایعات چای بر شاخصه‌های جوانه‌زنی در بذر گیاه لوبیا، تأثیر منفی می گذارد